آسیب های سیاسی و اجتماعی در نهج البلاغه

آنجا که دستیابی به بهترین جامعه و شناخت اصول و مبانی آن، از اساسی­ترین اهداف شریعت الهی و تلاش انسان­های صالح در میدان اندیشه و عمل بوده است، لذا در این مقاله آسیب­هایی که از نظر سیاسی و اجتماعی، جامعه­ی اسلامی را تهدید می­کند مورد بررسی قرار گرفته است تا به واسطه­ی آن نظام­های الهی از یورش آن­ آسیب­ها مصون مانده و رهاورد نهضت­های انبیاء و اولیاء، استمرار و گسترش یابند. این مقاله آفت­های سیاسی و اجتماعی را در نهج­البلاغه مطالعه، بررسی و تحلیل کرده و به همراه راهکارهای آن ارائه نموده است. آفت­هایی چون هرج و مرج شغلی و اجتماعی، باج­خواهی و امتیازطلبی، عدم توجّه به نهادینه کردن آزادی­های سازنده و قانونمند، بی­توجّهی به عدالت و ظلم به مردم، بی­مهری با مردم و خط­کشی­های نامربوط، بی­انصافی و نادیده گرفتن مظلومان، عدم وجود اعتذار هنگام اشتباه، بی­توجّهی به عامّه­ی مردم به همراه خشنودسازی خواص و ... آسیب­هایی هستند که جامعه­ و نظام اسلامی را تهدید می­کنند. وجود مبانی و مصادیقی از ­علوم سیاسی و اجتماعی درآن نشانه­ی پویایی و جاودانگی و عدم تعلّق آن به مکان و عصر خاصی است. لذا توجّه به اندیشه­ها و فرامین معصومین همیشه انسان و جامعه­ی انسانی را از نابودی باز می­دارد.